De zomervakantie is niet echt een rustmoment voor de Almeerse Wolunie. Er komen planten van de akker, wat wolverven betekent, er wordt alle openingstijden van het Infopunt volop gekaard en ook zelf- en productiedagen gaan gewoon door.
Half augustus begon ook het workshopseizoen. Vorig weekeinde kregen de nieuwe leden die niet aan de voorjaarssnuffelworkshops mee konden doen, een cursus-in-vogelvlucht. Ze zijn, als het goed is, met zoveel informatie en kennis naar huis gegaan dat ze tijdens productie- en zelfdagen aan de slag kunnen. Komend voorjaar doen ze dan mee aan de échte workshops.
Dit weekeinde bekwaamde een aantal leden en niet-leden zich onder leiding van docente Adrian Salomé zich in het eco-printen. Bij ‘gewoon’ plantaardigverven kook je van de planten een bouillon waardoor de verfstoffen in het water oplossen, waarna je het te verven product erin onderdompelt. De vorm en structuur van de plant zijn niet meer terug te vinden.
Als je ecoprint, wordt daar juist zoveel mogelijk van behouden. Met planten uit de buurt – vooral van de niet genoeg te bejubelen Stadsakker – konden de deelnemers volop experimenteren. Lapjes voorbeitsen in een aluinoplossing of in azijn, al dan niet door een bad van ijzerazijn halen, ‘naturel’ houden of in een meerkrap- of boerenwormkruidbad onderdompelen, de variatiemogelijkheden waren groot. En het enthousiasme waarmee de lapjes belegd werden met plantendelen, afgedekt met een tweede lapje, opgerold en vastgebonden werden en tenslotte in een stoom- of verfbad gelegd niet minder.
Maar ja – dan komt het Grote Wachten. Niet alleen moeten de rolletjes een uur stomen of koken, ook trekt de kleur beter in als je ze een paar dagen opgerold houdt… Vermoedelijk liggen nu in een aantal keukens rolletjes met een eco-print zich af te vragen hoe geduldig de maker is. De voorbeelden die Adrian bij zich had maakten in elk geval erg nieuwsgierig.