Een interview met… Brigit Huijbens

Brigit: “Ik vind het belangrijk dat mensen zich realiseren wat ze dragen en hoe dat wordt gemaakt.”

Sinds de start van de Almeerse Wolunie in 2014 hebben velen zich met toewijding ingezet om van dit project een succes te maken. Nu, in 2016, willen we jullie kennis laten maken met een aantal van hen. De komende maanden kun je hier daarom interviews lezen met de mensen die, door hun vaak vrijwillige inzet, het mogelijk maken dat de Wolunie bestaat. Wie zijn ze? Wat doen ze precies bij de Almeerse Wolunie? En waarom is het zo leuk om aan dit project mee te werken? Vandaag een interview met Brigit Huijbens.

De 56-jarige Brigit Huijbens woont al geruime tijd in Almere en heeft hier onder andere gewerkt bij de gemeente. Op dit moment runt zij haar eigen coaching bureau genaamd BHU Coaching alwaar ze mensen begeleidt die tijdens hun werk tegen een bepaald probleem aanlopen. Wol spinnen was altijd al een hobby van haar, maar na de geboorte van haar kinderen had ze er simpelweg geen tijd meer voor. Toen deze eenmaal het huis uit waren, nam de ‘wolkoorts’ echter weer toe: “Ik zag op een gegeven moment via Caroline Oort de aankondiging van de Wolunie en toen dacht ik: Oh, dat lijkt me leuk zeg! En toen de Wolunie van start ging, heb ik mij gelijk aangemeld als lid en ben ik de introductieworkshops gaan volgen. Dat vond ik ontzettend leuk en toen heb ik mijn hele wolgedoe weer opgepakt, mijn spinnewiel van zolder gehaald, een vachtje aangeschaft, en een keertje meegeholpen bij het scheren van de schapen.”

Brigit Huijbens druk bezig met het vilten.

De Zelfdag: Alles is mogelijk

Omdat de Almeerse Wolunie in 2014 nog in haar kinderschoenen stond, wierp Brigit zich tijdens de eerste algemene ledenvergadering op als een van de organisatoren van de Zelfdag. De Zelfdag is een maandelijks terugkerende activiteit waarbij leden met hun eigen project aan de slag gaan en kosteloos gebruik kunnen maken van de apparatuur van de Wolfabriek. Samen met medeorganisatoren Ingrid Kunst en Hanneke van de Bos is Brigit actief in het bedenken van thema’s die tijdens de Zelfdagen centraal staan. Zo werden er bijvoorbeeld engeltjes gebreid rond de feestdagen en pompoenen gevilt in de herfst. “Elke keer bedenken we iets wat je kunt doen, maar dat hoeft niet. Iedereen die komt, kan aan z’n eigen project gaan werken.” Brigit verwacht dat de thema’s echter niet meer zo belangrijk zullen zijn voor de Zelfdag: “Nu de Leden voor Leden workshops er zijn gekomen, wordt het karakter van de Zelfdagen weer meer dat iedereen gewoon zelf aan het werk is met z’n eigen projectje.”

Maar waarom zou je nou speciaal naar de Zelfdag moeten komen terwijl je ook thuis je eigen wol kunt verwerken? Brigit legt uit: “Je kunt alle materialen gebruiken die er zijn, er is meer ruimte en er zijn meer faciliteiten om te kliederen dan dat je thuis hebt zodat je andere dingen kunt maken.” Zo vind je er onder andere grote ketels waar je je wol in kunt verven, spinnewielen, spintollen, en een kaardmolen. En voor wie bijvoorbeeld een vacht wil vilten voor een kleedje, iets waar je veel ruimte voor nodig hebt, biedt de grote vilttafel een enorme uitkomst. Met alle faciliteiten zijn de mogelijkheden haast eindeloos. Of je nou zeepjes wil breien, kleding wil maken, groot of klein, alles is mogelijk. En wat is nou een van de leukste wolproducten die Brigit zelf heeft gemaakt?: “De leukste?”, zegt ze lachend. “Ik heb een keer op de Zelfdag een hoes gemaakt voor een laptop en dat was wel heel geslaagd vond ik zelf!”

Vooral gezelligheid, maar ook rust

Hoewel het idee van de Zelfdag is dat je met je eigen project aan de slag kunt gaan, draait het vooral ook om elkaar helpen en gezelligheid: “Als je niet weet hoe het helemaal moet dan zijn er in ieder geval anderen die ook ervaring hebben met vilten of spinnen en er is altijd wel iemand die je even op weg kan helpen.” Ook komt het weleens voor dat leden onderling afspreken om met elkaar een projectje op te starten: “Soms is het handig om met een aantal mensen tegelijkertijd te verven. Dan gebeurt het weleens dat mensen zeggen: Ik wil dit, dit en dit doen, wie heeft daar ook zin in, wie doet er mee?” Zo langzamerhand ontstaat er een vaste club leden die aan de Zelfdagen meedoen waardoor het ook steeds gezelliger wordt: “Het gezellige van de Zelfdagen is dat er vaak vaste mensen komen dus er is een vast groepje waar je mee babbelt.” Daarnaast biedt het verwerken van de wol ook een momentje van rust: “Het zijn ook wel rustgevende bezigheden, want je kan gewoon met je verstand op nul en blik op oneindig wat uurtjes achter je spinnewiel of kaardmolen zitten. Van het spinnen raak je bijvoorbeeld in een soort meditatieve modus. Het is dus denk ik ook wel goed voor je hoofd, om lekker uit te rusten, na te denken en te filosoferen.”

Of Brigit de komende tijd zelf veel rust zal ondervinden van haar wolverwerking is nog maar de vraag. Van het vilten is ze zo enthousiast geworden dat ze zich verder wilde ontwikkelen en inmiddels een viltopleiding volgt aan de Dutch Felt Academy: “Het is echt wel een stevige opleiding die ik aan het doen ben, dus dat is wel heel leuk! Ik word er steeds beter in.” Met de kennis die ze daar heeft opgedaan, denkt Brigit er momenteel over na om in de toekomst misschien een Leden voor Leden workshop te gaan geven: “Dan kan ik mijn kennis ook weer overdragen aan anderen, dat is leuk.”

Waarom wolverwerking?

En omdat we bij de Almeerse Wolunie, uiteraard, uitsluitend werken met wol van de Romney schapen, zijn we ook benieuwd waarom Brigit zo graag met deze textielsoort werkt: “Wat ik het mooie vind aan wol is dat het gewoon heel natuurlijk spul is. Het is lekker warm, lekker zacht, wordt niet gauw vies, en stoot vuil af. Je hoeft er niet allerlei moeilijke dingen voor te doen zoals bij katoen, waarbij je een heel ingewikkelde teelt hebt, dat het van ver komt, en dat je het daarna weer ingewikkeld moet bewerken.” Wol daarentegen is vrij eenvoudig: “Het komt van dichtbij, de schapen hebben een hele jas vol en als je ze scheert en de wol bewerkt dan kun jij er weer een lekker truitje of een kledingstuk of iets anders van maken.” Maar hoe makkelijk het ook is om de wol te verkrijgen, het verwerken ervan is andere koek: “Het is heel arbeidsintensief, dat dan weer wel, om het te bewerken van een vacht tot iets anders, maar dan heb je ook iets waarvan je van a tot en met z weet hoe het gemaakt is en waar het vandaan komt.”

Dat mensen meer te weten komen over de totstandkoming van een textielproduct en zich meer bewust worden van de kleding die zij dragen, is een belangrijk punt wat Brigit onderstreept. Daarmee vormt zij een raakvlak met de Almeerse Wolunie die tot doel heeft om de wolverwerking en de bewustwording van de vele bewerkingsprocessen te verspreiden door Nederland: “Het bewustzijn van kleding die je aanhebt, hoe en waar dat eigenlijk wordt gemaakt en hoe intensief dat is, dat bestaat niet meer. Net zoals kinderen denken dat melk uit de supermarkt komt in plaats van van een koe, realiseren mensen zich ook niet dat kleding niet uit de winkel komt maar heel veel stappen aflegt voordat het in de winkel hangt. Ze realiseren zich ook vaak niet wat ze aanhebben, wat voor giftige zooi er misschien in de verf heeft gezeten of wat voor mensonterende situaties er hebben plaatsgevonden voordat het in elkaar gezet is. Er is een soort maatschappij ontstaan waarin we met het grootste gemak nieuwe kleding kopen en de oude weggooien. Dat vind ik wel heel erg, dat wij zo omgaan, zo onzorgvuldig met onszelf en met onze spullen waar we mee te maken hebben. Ik vind het dus wel belangrijk dat mensen zich daar meer bewust van zijn.”

De Wolunie als leerschool?

Over de toekomst van de Wolunie is Brigit duidelijk: “Het zou hartstikke leuk zijn om gewoon een onderlinge uitwisseling van allerlei soorten van kennis en expertise te doen.” Een school vindt ze een te groot en misschien zelfs verkeerd woord, maar ze hoopt dat meer mensen zich voor de Wolunie gaan aanmelden. Er zijn volgens haar nog te weinig mensen die weten wat voor leuke dingen er bij de Wolunie gedaan worden.

Kortom, nieuwe leden zijn van harte welkom! Ben je nou na het lezen van dit verhaal ontzettend enthousiast geworden en geïnteresseerd om lid te worden van de Almeerse Wolunie? Klik dan hier. Of ben je misschien al lid en lijkt het je naar aanleiding van dit verhaal leuk om aan de slag te gaan op de Zelfdagen, kijk dan eens rond op deze pagina. Hier vind je een overzicht van alle activiteiten die we dit jaar organiseren, waaronder de Zelfdagen. Mocht je nog andere vragen hebben aan ons dan kun je altijd een mailtje sturen naar info@almeersewolunie.nl

Deel deze pagina met je volgers!
Vorige artikel

Vrijwilligers gevraagd voor de verfplantenakker

Stadsakker verslag april

Volgende artikel